Wspominałam na blogu kilka razy, że gram w piłkę nożną. Raz w tygodniu, ze znajomymi, od zeszłej zimy. Czy jestem w tym dobra? Niezbyt. Nie grałam bardzo długo i wszystko, czego kiedyś się nauczyłam od kolegów, już dawno wyparowało. Stoję na obronie, więc moje średnie umiejętności blokowania przeciwnika często kończą się strzałem na bramkę. Czasem daję się łatwo wykiwać, a zdarza mi się po prostu nie trafić w piłkę. Ale uwielbiam te niedzielne popołudnia spędzone na boisku i - niezależnie od wyniku - mam dużą radochę z samej gry.
Nie przeszkadza mi to, że dziesięcioletni syn znajomych kopie piłkę lepiej ode mnie. Nie wściekam się na siebie, kiedy przeze mnie przeciwnik strzeli gola. Za to szaleję z radości, kiedy wyjątkowo uda mi się jakaś akcja, a wracając do domu po meczu, włączam sobie w samochodzie muzykę i śpiewam na całe gardło, bo taki mam dobry humor.
Jeśli chcesz coś robić po prostu dlatego, że daje ci to radość, pamiętaj o tym: nie musisz być najlepszy. Nie musisz być nawet bardzo dobry. To nie ma znaczenia, dopóki coś sprawia, że jest ci lepiej. Powodzenia!
Zapraszam do śledzenia mnie w mediach społecznościowych: facebook | instagram | bloglovin
Zapraszam do śledzenia mnie w mediach społecznościowych: facebook | instagram | bloglovin
Bardzo mądry post ;)
OdpowiedzUsuńJa niedawno wróciłam do zajęć ZUMBY. I mimo, że na pewno nie będę w tym tak dobra jak instruktorki to sprawia mi to ogrom radości. Najważniejsza jest pozytywna energia :)
Tak trzymaj! :)
Usuńoo bardzo fajnie napisane..duzo prawdy;)
OdpowiedzUsuńbardzo ale to bardzo inspirujacy post ;) kiedys robilam mnostwo rzeczy teraz po prostu mi sie nie chce -.- i dobrze o tym wiem.. matko to straszne o.O
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że choć trochę zainspiruje Cię do "ruszenia tyłka" i zrobienia czegoś :) Sama czasem mam takie momenty, kiedy poza obowiązkami nie robię nic więcej, bo mój wewnętrzny leń ze mną wygrywa - na dłuższą metę bywa to jednak dołujące.
Usuńahh piłka nożna :) kiedyś trenowałam, piękny sport :)
OdpowiedzUsuńZazdroszczę! Ja zawsze słyszałam, że to nie sport dla dziewczyn, i chyba zbyt łatwo dałam się przekonać, kiedy byłam młodsza.
UsuńAch, jesteś wielka! Za ten wpis na luzie, za pasje i frajdę z niej, za umiejętność podzielenia się tym bez zadęcia i pouczania - chwała Ci! :D
OdpowiedzUsuńWow, dzięki! :))
UsuńŚwięta prawda! Ja tak tańczę i choć wiem, że nie jestem najlepsza, bo za mało ćwiczę, to sprawia mi to mnóstwo frajdy :-)
OdpowiedzUsuńSuper :) Kojarzę, że tańczysz, chyba coś kiedyś o tym wspominałaś.
UsuńMądra notka :). Mnie się po prostu nie chce i, co gorsza, nawet nie potrafię znaleźć motywacji, żeby to zmienić. Wszyscy mówią "trzeba się zmobilizować, to, tamto, siamto"... Super, tylko bardzo trudno jest się wygrzebać z tego Rowu Mariańskiego, w który się wpadło :).
OdpowiedzUsuńMasz całkowitą rację. Na mnie szczególnie źle działa okres szaro-buro-chlapowaty, czyli ten, który wkrótce nadejdzie. Mam nadzieję, że uda mi się go jakoś przetrwać, nie wpadając w tryb "nicmisienieche".
UsuńJa już jęczę, później będzie jeszcze gorzej :D
UsuńDzięki za Twój post. :) Dzięki Tobie przestałam czuć się głupio z tym, że zapisałam się do klubu łuczniczego. Może jakiś post o tym jak modnie wyglądać podczas uprawiania sportu? ;)
OdpowiedzUsuńMoże kiedyś. Na razie mój wygląd podczas grania jest tak daleki od modnego, że naprawdę nie ma o czym pisać :) Mam bardzo mało sportowych ubrań.
UsuńI to jest właściwe podejście :)
OdpowiedzUsuńMam ekstremalny antytalent muzyczny: nie mam ani słuchu, ani głosu, ani nawet wyczucia rytmu :) Zawsze było do dla mnie dołujące (bo marzyłam o grze na instrumencie) oraz wstydliwe (bo kompletnie nie umiem przez to tańczyć). Jednak uwielbiam i śpiew, i taniec do tego stopnia, że po prostu się tym nie przejmuję :) Śpiewam swoim fałszującym, łamliwym głosem prawie non-stop, a do klubów chodzę bez przeżywania, że tańczę sama albo depczę innym po stopach. C'est la vie, mam inne talenty ;)))
OdpowiedzUsuńMyślę, że do takiego podejścia się po prostu w końcu dorasta :) Tak trzymaj!
UsuńMasz rację, nie liczą sie same sukcesy w życiu, a po prostu przyjemność :)
OdpowiedzUsuń